Kireç taşının bu kadar hafif, şekillenebilir, ince bir kaya olması onun üstünde yaşamayı tehlikeli hale getirse de harika takılar yapmaya engel değilmiş. Ben biraz çocukluğumdan beri takının içinde büyüyerek babamın işleri vesilesiyle ilgili hale geldim. Ve takı hep özellikle malzemesiyle değer biçilen bir şey oldu. Ve şimdi sahile vuran kireç taşlarını birkaç dokunuşla bir takıya sanat eserine dönüştürmek vay be. Atölyede kaynaklar ince yerleştirmeler eritmek kaplamalar sular her biri özel gelen taşlarla işçilik. Peki bu uğraş niyeydi o zaman? Hangisi birbirinden neden daha değerli oluyordu? Değerleri de biz biçmiyor muyduk zaten. İnsanlar. Her şeyin merkezinde olmayı bir şekilde başarmış insanlar. Bu takı merakı neydi peki? İnsanların ilk aksesuarı çengelli iğneymiş. Mezopotamya’nın kuzeyinde bir firkete tokası. Şu anda da çok sevip değişik anlamlar yüklüyoruz. Ve oraya o taşlara ulaşılması her zaman yaşadığın yerin sahiline vurarak sana gelmiyor. Peki hayatımıza aldığımız kullandığımız şeyleri neye göre seçiyoruz? Öncelikler değişebilir ve gördüğüm kadarıyla dünya artık kendine özel bir şey arıyor evet çoğunluğa uyduğumuz akımlar, ürünler bir şeyci olma durumu var ama onun ötesinde kişiselleştirilmiş daha özel hissetme arzusuna sahip insan. İnsan olma durumu da biraz buna has. Neticede insan ellerini kullanmaya başladığında her şeye daha incelikle insan olma duygusunu katıyor çünkü ellerini en iyi kullanabilen hayvan olarak diğerlerinin arasından sıyrılıyor. Biz bugün bu yeteneğimizle yazılar yazıyoruz sanat işleri ya da zanaatlarla uğraşıyoruz. Ve birer izler bırakıyoruz dünyaya. Geride kalan genlerimiz dışında ruhlarımızın kendini ifade ediş biçimi olarak geride kalıyor bunlar. Kabuğunu kırıp içindeki ruhu serbest bırakıp onu dolaşması için kendini ifade etmesi bu işlerle. Başkalarının onu tanıması ve kullanması ondan ilham alması. Kendimiz daha çok bu alanlarda serbest bırakalım ve neler olacak görelim çünkü sanat bir içgüdü, herkesin içinde varlığını süren sonradan oluşan bir şey değil. Sadece bu içgüdünün kendini yansıtacak yeri bulması önemli. Bazılarımız bunun için daha çok hevesli ve mesleğe dönüştürmüş şanslılar ve bunu paylaşmaya da bir o kadar hevesli çocuksu ruhlar. Daha çok paylaştığımız kendimizi yansıttığımız güzel günlere..